باله خلیل صوفیانی عارف نامی قرن پنجم هجری یکی از چهار عارف ناظر بازسازی شهر تبریز و بنیان گذار مسجد جامع تبریز پس از زلزله سال ۴۳۵ هجری است. او از متقدمان مشایخ آذربایجان می باشد و آرامگاه این عارف نامی بعنوان « امامزاده ابراهیم خلیل» در ورودیه قبرستان تاریخی شهر صوفیان واقع شده است.
اما در مورد کلمه” باله” که به منظور بزرگداشت و احترام همراه نام این عارف بکار رفته است، به نظر می رسد که در آن دوره و به زبان آذری این لفظ مترادف با” اخی” بوده است چنان که کربلایی می نویسد:” باله به زبان رازی( آذری) بزرگ و جوانمرد و صاحب ایثار را گویند”، بدین ترتیب باله خلیل به زبان آذری یعنی اخی خلیل، همانند استادش اخی فرج، که هر دو واژه حاکی از مشرب فتوت و اخوت آن ها است.
با استناد کتاب نامداران ارونق و انزاب در زمان هارون الرشید، تبریز دچار زلزله ای خانمان سوز گشت و همه جای تبریز با خاک یکسان شد. هارون به پیشنهاد همسرش زبیده خاتون دستور نوسازی شهر را صادر کرد. تبریز نوسازی شد ولی دیری نپایید که در زمان خلافت متوکل عباسی به سال ۲۴۴ه.ق زلزله ای شدیدتر اثری از تبریز بر جای نگذاشت.
پس از نوسازی یک بار دیگر شهر تبریز به سال ۴۳۳ه.ق زمین لرزه ای دیگر تمام چهار ستون تبریز را به لرزه در آورد. این بار القائم بأمرا… بر مسند خلافت نشسته بود، دستور بازسازی به مرحله اجرا گذاشته شد. ابو طاهر منجم از طریق نجوم خبر از زلزله ی دیگری داد و شب جمعه ی ماه صفر این پیشگویی تحقق یافت. توصیفی که از این زلزله در منابع آمده است این است که شهر تبریز (قاعاً صَفْصَفاً) شد.
پس از این زمین لرزه هیات فرستاده شده از سوی خلیفه ی عباسی با اجتماع چهار نفر از بزرگان آذربایجان به نوسازی شهر زلزله دیده ی تبریز مشغول شدند که یکی از آن چهار نفر باله خلیل صوفیانی بود . سه نفر دیگر آنها عبارت بودند از: شیخ ابو نصر النجقی، شیخ ابو علی ایوبان و شیخ سعید سمول.
از این گزارش تاریخی میزان نام و آوازهی باله خلیل صوفیانی در آن روزگاران نمایان می شود. باله خلیل مرید اخی فرج زنجانی بود و در رساله ی فتوّت نامه که به شیخ شهاب الدین سهروردی منسوب است از وی با عنوان باله خلیل مرندی یاد شده است.
قبر وی در شهر صوفیان با عنوان امامزاده خلیل مورد توجه اهالی بوده و از اماکن مقدس شهر به حساب می آید. نزدیک هفتاد سال پیش، هر سال در سومین روز ماه محرم الحرام کاروان عزایی از روستای (قوم تپه) برای عزاداری به این مقبره می آمدند و در این مکان به تعزیه داری مشغول می شدند. اهالی شهر صوفیان نیز در ایام عزاداری و غیر آن به انجام مراسم مذهبی و ادای نذورات در این مکان می پردازند. تولیت این آرامگاه نسل های متمادی در دست خاندانی به نام (شیخ قدیم) که هم اکنون به (اقدمی) شهرت دارند، بود و پس از آن به تصرف اوقاف در آمد.
بر پایه ی گزارش برخی از اهالی شهر صوفیان اولین تابلو مقبره ی باله خلیل صوفیانی که با عنوان (امامزاده خلیل فرزند موسی الکاظم علیه السلام) بر سردر مقبره وجود دارد، توسط مرحوم حاج اکبر اکبرنژاد صوفیانی نصب شده است. هم اکنون این آرامگاه با اختصاص بودجها ی نوسازی و در حال توسعه می باشد.